Heel soms heb ik last van testosteron gedreven gedrag, het hierop volgende zal ik natuurlijk nooit iemand aanraden te doen. Ik neem volle verantwoordelijkheid over mijn eigen acties.
Gister was het rond de 25 graden buiten toen ik met de T5 aan het rijden was.
Op een 4 baans weg (2 heen, 2 terug) met een maximale toegestane snelheid van 70 km/u kom ik op een door verkeerslichten geregeld zijstraat van rechts af.
100 meter voor ik de kruising bereik springt het licht voor mij op groen.
Rustig accelereer ik weer naar 70 km/u.
Zodra ik de kruising bereik komt er een VW Golf 7 gti van rechts met piepende banden door rood en schiet vlak voor me, in mijn rijrichting de weg op.
Gelukkig zag ik hem aankomen maar dit is verre van tof.
Het is verder rustig op de weg, alleen 2 auto's 300 m voor ons, waarvan de ene de andere aan het inhalen is.
Ik ben er niet trots op, maar mijn innerlijke aso neemt het van me over. Ik sluit op de linker baan achter de Golf op gepaste afstand aan.
Iedereen kan natuurlijk zien aankomen wat de Golf zal gaan doen zodra de auto voor hem terug naar de rechter baan gaat.
Want inmiddels zijn we de bebouwde kom uitgereden en de komende km's is de weg kaars recht, zonder bomen langs de kant en zonder kruisingen.
Dit is een moment om oa het koelsysteem te testen.
Niet te ver van huis zodat ik de auto ook nog thuis kan krijgen, als het systeem het niet houdt.
Nog voordat de voorste auto helemaal op de rechter strook is, begint de Golf al vol gas er langsaf te accelereren... Tuig denk ik in mezelf en geef de andere auto de tijd om z'n manoeuvre af te maken.
Dan duw ik het gaspedaal op de bodem van de Volvo.
Ze schakelt 2 versnellingen terug, in achtervolging op de Golf die inmiddels 300 meter voor me weg spuit.
De T5 zingt haar symfonie en begint te halen wat ze halen kan.
Niet alleen houden we de volgens
deze website snellere Golf bij, we lopen zelfs in!
De bestuurder zie ik regelmatig in z'n achteruitkijkspiegel kijken, waarvan ik verbaasd ben dat ie er überhaupt in kijkt.
De bijrijder kijkt constant van de teller van de Golf naar over z'n schouder naar een oudere Volvo die op hen inloopt.
Wanneer we een snelheid van 180 km/u bereiken laat ik het gas los en de T5 hist haar overtollige turbodruk naar de Golf.
Eat that!
De Golf blijft nog een tijdje langer op het gas.
Bij het volgende verkeerslicht weet hij ineens weer wat dat bovenste lichtje ook alweer betekent.
Ze kletsen met de jonge bestuurder in de brommobiel naast hen aan het stoplicht en regelmatig kijken ze mijn kant op.
Per ongeluk komt er een lekker nummer in mijn afspeellijst voorbij en om 1 of andere onbekende reden kunnen de heren elkaar niet meer verstaan.
Ja, mijn innerlijke kind is tevreden met z'n speeltijd en ik rij de T5 via een extra lange "afkoel" ronde naar huis.
Ze heeft geen au-du-koeling voorbij laten komen en vanmorgen stond het niveau nog exact hetzelfde.
Wederom een momentje waarin ze mijn vertrouwen voor de vakantie laat groeien.