Quote door brinkie
Volvo-dealers... je kunt het treffen, je kunt ook enorme pech hebben. Ik weet nog dat ik bezig was om naar een V70 te kijken. In het dorp waar ik woon is een kleine vestiging van de Volvo-dealer uit Utrecht, 2 verkopers, 3 monteurs, een receptie werkplaats/onderdelenman en een bedrijfsleider, dat is het wel zo'n beetje. Verkopers hebben ons heel netjes te woord gestaan. Chefmonteur is een ontzettend optimistische, vrolijke gast, die echt wist waar hij het over had toen ik met een lastig probleem kwam en mij ook heeft opgebeld over de voortgang van de reparatie. Ik heb ze naderhand een tray bier gebracht omdat ze echt hun best hebben gedaan voor een klant die zijn auto niet bij hen heeft gekocht. Maar de receptie werkplaats annex onderdelenman... wat een arrogant stuk vreten! Elke vorm van (klant)vriendelijkheid is die man vreemd. En dat doet zo ontzettend afbreuk aan de ervaring die je hebt met zo'n bedrijf. Ik koop daar niets meer.
Ik weet ook nog een anekdote over een IT-er die net voor een leuk bedrag zijn bedrijf had verkocht, en ook fanatiek fietser is. Woont in een grote villa, waar zijn garage is gevuld met hele mooie (lig)fietsen. Auto's interesseren hem niet heel veel, hij reed een Audi A4 maar had die auto he-le-maal opgereden, aanrijdinkje mee gehad en uiteindelijk door een opkoper laten ophalen. Tsja, dan maar met de fiets naar het werk. Maar na de zomer wilde hij toch wel weer een auto. Dus in zijn wielrenkloffie op fiets naar de Audi-dealer. Daar nam men hem niet meteen serieus.
"Kan ik u helpen?"
"Nou dat weet ik niet, ik zie hier niet wat ik zoek."
"De afdeling occasions is om de hoek meneer."
"Maar ik zoek een nieuwe auto, ik wil een RS6"
Verkoper wordt rood... "slik... ehm, wacht, ik regel wat"
Hij werd door een medewerker van de dealer in een auto naar de importeur gebracht, want daar hadden ze wel een demo staan van wat hij zocht. De verkoper weet nu dat er anderhalve ton in de achterzak van een wielrenbroek kan zitten.
grappig, maakte vroeger zelf ook zo iets mee, mijn vader reed een 5-serie BMW (ja off topic qua volvo dan) en in verband met de vierde wilde hij de 7-sits markt verkennen. bij de Renault-dealer gingen we dan ook in zaterdagse kloffie, gaten in de broek en op afgetrapte sportschoenen langs de dealer om een Espace te bekijken. De dealer ingelopen komt een jonge gast ons tegemoet, en vraagt of we naar een megane of scenic willen kijken. fout 1. toen de vraag welke auto de inruilauto was, zijn broekte zakte al iets meer af... en toen ik met mijn brutale hoofd vroeg, "pap, wat gaan we met de Pontiac doen?" (was een oude transport) was het hokkie wel iets te klein. mooi hoe je dus de eerste indruk hebt bij verkopers, en hoe beroerd het is dat daar zoveel vanaf hangt. maargoed, das ook alweer 20 jaar terug, toch zal ik het altijd mee nemen).
groetjes!