Als je (D)STC van Volvo vergelijkt met soortgelijke systemen van b.v. VW of (sl)Opel, grijpt hij wel veel later in. (ik ken ze beiden omdat ik voor m'n werk in beide merken veel km's afleg onder alle en soms zelfs exreme omstandigheden).
Volvo staat, bij het wegrijden op een zeer gladde ondergrond, wel enige wielspin toe, zodat je i.i.g. nog wegkomt. VW en (sl)Opel grijpen zo snel in dat je het risico loopt dat hij helemaal niet wegtrekt, bij wijze van spreken.
Ze zullen met het klimaat daar in Zweden toch wel iets meer ervaring hebben opgedaan in de sneeuw als de Duitsers blijkbaar...
Bij STC zit er alleen tractioncontrol op de auto (dus de voorwielen), bij DSTC (dynamisch) beperkt hij ook evt uitbreken van de achteras (middels de remmen/ABS). De mijne heeft DSTC en als ik even lekker kort, met een licht te hoge snelheid, in de sneeuw de bocht om ga, voel ik dat hij iets uitbreekt, maar hem dan opvangt en heerlijk stabiel door de bocht trekt. Een dag later, in een gecontroleerde omgeving, (lees veel ruimte) hetzelfde gedaan met de Twingo van mijn echtgenote, resulteerde in een 180-graden draai.
Het is een mooi systeem maar elk systeem ten spijt werkt het maar zolang de banden enige vorm van grip hebben. Is dat niet het geval, ben je reddeloos verloren. Je moet het dus ook rijden als een hulpmiddel en geen redmiddel.
Ik ben er persoonlijk heel erg tevreden over, maar dat kan, zoals met veel van dat soort zaken, erg verschillen natuurlijk.